Als ‘ie stil staat

Na wat opstartproblemen rijdt onze camper nu eigenlijk als een zonnetje. Het blijft een oude wagen, maar hij heeft zichzelf bewezen in IJsland, waar we meer dan 5000 kilometer reden over zeker niet de makkelijkste wegen. De wegen in Nederland kunnen dan eigenlijk geen uitdaging meer zijn. Toch blijven we van mening: hij doet het ’t best, als ‘ie stil staat.

Een oude auto heeft aandacht nodig. Als we niet opletten roest onze camper voor onze ogen weg. Daarom steken we regelmatig tijd in de camper om kleine dingetjes op te knappen. Bij elke verbetering vallen dan weer nieuwe verbeterpunten op, die op het lijstje moeten voor een volgende keer dat we stil staan.

Onderweg vraagt de camper ook aandacht. Bij elke tankbeurt moet het oliepeil worden gecontroleerd. De gereviseerde motor heeft elke duizend kilometer wel een half litertje olie nodig. Rijden we kleine stukjes, dan nog iets meer. Ook treden er willekeurig nieuwe kwaaltjes op. Opeens rijden we bijvoorbeeld met een nieuw geluid. Een gepiep komt uit het dashboard als we 60 of harder rijden. Na een overnachting is het ook even opeens weer weg. Reden temeer dus, om lekker stil te staan.

De mobiliteit die je hebt met een camper is een enorm voordeel. Je breekt makkelijk op om weer naar een nieuwe plek te gaan. In IJsland staan we nooit twee nachten op dezelfde plek en ook tijdens de herfstvakantie in Nederland vinden we onszelf telkens weer op de weg. We moeten bewust kiezen om geen kilometers te vreten. We trekken de handrem aan op een natuurkampeerterrein in het Groene Hart.

Dan leven we heerlijk in de camper, met een ritme van veel relaxen onder warme dekens, lekker eten, genieten van de natuur (waar je met een kleine camper ook in Nederland verrassend dichtbij kan komen), boeken lezen, thee drinken, hardlopen enzovoorts. De camper biedt dan een heerlijk dak boven ons hoofd als thuisbasis. Als hij stil staat, genieten we het meest.