Op de vlaktes in de buurt van de moderne stad Nazca in Peru, vonden ontdekkingsreizigers en onderzoekers tekeningen, vormen en lijnen van grote proporties in de grond. De geogliefen zijn vermoedelijk meer dan 1100 jaar geleden gemaakt door de indianen die in dit gebied leefden.
We rijden langs enkele van de figuren op onze roadtrip over de Panamericana door Peru. Een uitkijktoren langs de weg biedt gelegenheid om van hogerop de lijnen te kunnen zien die de figuren vormen. We zien de hagedis, die afgesneden is door de Panamericana, de ‘handen’ en de boom.
De lijnen zijn gemaakt door donkere stenen van het oppervlakte te verplaatsen en zo het onderliggende lichtere zand zichtbaar te maken. Doordat dit gebied weinig wind en tegenslag kent, zijn de lijnen, die over een periode van meer dan 1000 jaar zijn gemaakt, goed bewaard gebleven. Op de grond zijn de vormen eigenlijk niet goed te zien. Vanaf wat hoger des te beter.
Om een beetje een beeld te krijgen van de omvang: het gaat niet om een paar tekeningen of paadjes in de woestijn. Er zijn tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden lijnen en lijnenspellen. Het duidelijkst en beroemdst zijn de dierentekeningen: vogels van 25 tot 275 m lengte (kolibries, condors, een pelikaan, papegaai en anderen), een aap, spin, slak, hagedis, leguaan, slang, hond, natuurlijk twee lama’s en zelfs een orka. De lijnen variëren in lengte tussen 102 meter en 11,2 kilometer. Het hele gebied omvat 520 vierkante kilometer.
We bezoeken onderweg naar Nazca het Maria Reiche museum, dat rond de plaats waar ze woonden een expositie biedt over haar leven als wiskundig onderzoekster en beschermer van de lijnen. Ze heeft in Peru een heldenstatus verworven voor haar werk met bezem, ladder, meetlint en bovenal veel passie voor het behoud van de restanten van de oude cultuur.
Reiche, in navolging van Kosok, onderzocht de lijnen. Ze bracht ze nauwkeurig in kaart en interpreteerde de betekenis. Haar hypothese, dat de lijnen een astronomische betekenis hebben, is misschien aannemelijk maar niet compleet uitgewerkt. Mogelijk zijn de vrijgemaakte banen ook bestemd geweest voor rituelen van de Nazca en Paracas indianen.
Meer dan vijftig jaar werkte Maria aan haar levenswerk. Zelfs toen ze door blindheid en ziekte tot nog weinig in staat was, bleef ze bij de lijnen. Na haar dood is haar erfenis bewaard gebleven. De lijnen zijn nu wereldberoemd, uitgebreid onderzocht en misschien wel het belangrijkst: beschermd als werelderfgoed.
Het beste zijn een deel van de vormen te zien vanuit de lucht. Het is dan ook mogelijk om met een vliegtuig boven het gebied te vliegen. Zelfs dan zie je nog maar 20% van de omvang van het gebied met de geogliefen. Een heel leuk alternatief dat zeer de moeite waard is, is een bezoek aan het planetarium van Nazca (entree door klein deurtje op Calle Ignacio Morsesky). Daar wordt op een bijzonder leuke manier gevisualiseerd wat Maria Reiche heeft bedacht. Het wordt ons gepresenteerd door een man met passie, die Maria nog gekend heeft.
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten