Vlak na onze aankomst in Imsouane, zijn we getuige van het einde van een tijdperk. In het vissersdorpje, aan de Atlantische kust van Marokko, wordt een grote opruiming aangevangen. Eén voor één worden pittoreske huisjes die op hellingen aan de kust zijn gebouwd, tegen de grond gedrukt met bulldozers en graafmachines. De vernietiging verrast de bewoners en uitbaters van bedrijfspandjes, die naar eigen zeggen slechts 24 uur van tevoren door de autoriteiten gemaand werden de gebouwen te verlaten.
Als buitenstaanders kunnen we moeilijk de situatie helemaal doorgronden, maar zeker is dat de panden die worden gesloopt tot het laatste moment nog worden gebruikt. Onder toeziend oog van enkele politieagenten en militairen slepen bewoners tot het laatste moment nog bezittingen uit de huizen. Uitbaters van bedrijven, zoals de leuke restaurantjes die het centrum van Imsouane gezellig maakten, bedienen tot de vooravond van de sloop nog zo lang mogelijk hun clientèle.
Ontstemming lijkt echter het meest te leven onder de bezoekers van het dorp: toeristen die van over de hele wereld naar dit dorp komen om haar pittoreske uiterlijk, gezellige vibe en – bovenal – goede golven om te surfen. Verschillende online petities worden binnen de voorgaande 24 uur gestart en ondertekend door duizenden. Dat lijkt al snel tevergeefs, want onderwijl worden de gebouwen al ontmanteld door hun eigenaren, die onverwijld waardevolle bouwmaterialen proberen te redden. Veel huisjes zijn al praktisch onbewoonbaar als de sloopmachines worden ingezet op 18 januari 2024. De lokale bevolking ziet de afbraak dan gelaten toe, wellicht ook door de aanwezigheid van de autoriteiten.
In het kielzog van de machines worden meer bouwmaterialen uit het puin getrokken. Met sloophamers worden platgelegd gewapend beton kapotgeslagen, om het metaal te recupereren. Metaalhandelaren staan klaar met weegschalen en notitieboekjes. Allerlei voertuigen rijden af en aan om alles wat nog uit de gebouwen of uit het stof getrokken wordt, hoog opgestapeld, af te voeren. Dit gaat zo nodig dag en nacht door. Een deel van de bebouwing ligt dichtbij de camping, waar we veel meekrijgen van de gang van zaken.
Schijnbaar is deze actie uitsluitend gericht op illegaal gebouwde panden. Sommige locals halen daarom met wat begrip, maar ook nostalgisch, hun schouders op. “We hebben een mooie tijd gehad”, vat een medewerker van één van de restaurantjes in het centrum samen. Op de witte muren van Auberge Tawala, prachtig gelegen op de klif boven het strand aan de noordzijde van het dorp, staan leuzen gespoten: “The end of Imsouane”, met een gebroken hart erbij. “Het is jammer”, zegt een man die naar eigen zeggen 30 jaar woonde in het klein huisje dat we dagelijks passeren als we naar het strand te lopen om te gaan surfen. Zijn kind, een peuter nog, speelt onbezorgd met een straal water, die uit een reservoir loopt dat opengezet is om het te legen en nog af te kunnen voeren. De volgende dag is het pad versperd door brokstukken. Ook de gevel van Auberge Tawala is inmiddels vernield.
Terwijl aan de zeezijde van de ‘boulevard’ de gebouwen zo grof worden weggehaald, staan aan de andere zijde werklui met cement op hun troffels juist op te bouwen. Ze realiseren nieuwbouw, waarvan de geruchten gaan dat het resorts moeten worden. Sneren naar ‘big money’ en pervers kapitalisme zijn niet van de lucht. Toch valt misschien te beargumenteren de vernieuwing in het verlengde ligt van de ‘booming business’ die de surfers hier brachten en waar veel van de oude bebouwing opportunistisch op gefundeerd werd.
De afbraak past in een patroon van geruchten over andere (surf)bestemmingen die hetzelfde lot zijn toebedeeld. Ook in Tifnit, gelegen op zo’n 1,5 uur ten zuiden van Agadir, heeft, al in december, zo’n opruiming plaatsgevonden. Over Bouznika, een dorpje even ten noorden van Casablanca, zijn berichten dat illegaal gebouwde panden tegen de grond gaan. In veel verhalen wordt een link gelegd met de aankomende Africa Cup in 2025 en de wereldkampioenschappen die in 2030 naar Marokko komen.
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten
Reacties
Wat een imposant nieuws! Geniet van jullie reis!
Bedankt!
Hallo! Ik ga aanstaande maandag voor 2,5 week naar Imsouane/Taghazout. Ik wil een documentaire opnemen over de sloop die plaatsvindt in het dorp en het contrast met het bruisende Taghazout. Hebben jullie bepaalde invalshoeken, mensen die jullie hebben gesproken of do’s en don’ts? Ben benieuwd wat jullie ervan vinden!
Hoi Bas, In journalistieke verslagen van westerse hand miste ik onderzoek naar de sociaal-culturele, economische en politieke context waarin dit verhaal zich afspeelt. Er gaan misschien veel geruchten de ronde, waarbij fact-checking geen kwaad kan. Ons artikel is maar een eenvoudig ooggetuigenverslag. Een eventueel contrast met Taghazout zou misschien ter plekke kunnen blijken, maar lijkt me niet vanzelfsprekend. Te meer omdat Taghazout misschien ook getroffen wordt door vergelijkbare ontwikkelingen. Mooi dat je 2,5 week de…
Hoi Bas,
In journalistieke verslagen van westerse hand miste ik onderzoek naar de sociaal-culturele, economische en politieke context waarin dit verhaal zich afspeelt. Er gaan misschien veel geruchten de ronde, waarbij fact-checking geen kwaad kan. Ons artikel is maar een eenvoudig ooggetuigenverslag.
Een eventueel contrast met Taghazout zou misschien ter plekke kunnen blijken, maar lijkt me niet vanzelfsprekend. Te meer omdat Taghazout misschien ook getroffen wordt door vergelijkbare ontwikkelingen.
Mooi dat je 2,5 week de tijd hebt. Bij deze toeristische bestemmingen is het goed om wat langer te blijven, of vaker terug te komen, om door lokale mensen een beetje gekend te worden. Ze zijn er gewend aan mensen die komen en vooral ook vlot weer gaan, maar zijn ook vaak goed in gezichten herkennen.
Spreek misschien aanvankelijk eens met de eigenaar van Bay Bun en de jongen met de bril die in de kriidenierswinkel dichtbij de beef shop werkt.
Een goede reis. We zijn benieuwd naar jouw bevindingen!