Duiken in de Kijkuitpolder

We stappen uit de auto in Brouwershaven, een havenstadje aan het Grevelingenmeer dat in deze zomermaand Duits domein lijkt. Daar treffen we Anne en Niecky waarmee we gaan duiken.

We hebben nooit gedoken. Tijdens onze reis is het er nooit van gekomen, misschien ook wel een beetje omdat snorkelen toch wat makkelijker is. Niet alleen is duiken een beetje een tegennatuurlijke activiteit, je moet het een beetje durven en kunnen. Daarom gaan we met Niecky mee, hij is een ervaren duikinstructeur voor Dolphins, het duikcentrum aan de markt in Brouwershaven dichtbij een serie mooie duiklocaties in Zeeland.

Er gaan vier kisten met duikspullen mee in de auto’s. Daarnaast nog een aantal loodgordels en duikflessen. We volgen Niecky en Anne naar een duikplek die Niecky voor ons heeft uitgekozen. Een paar van zijn collega’s liggen aan de andere kant van de dijk langs het Grevelingenmeer al in het water met een cursist die opgaat voor zijn examen PADI Rescue Diver, een duikcursus voor gevorderden. Niecky legt ons kort uit welke oefeningen wij gaan doen en welke route we gaan zwemmen.

Onderaan de dijk zetten we alle spullen op het gras. We krijgen uitgelegd waar alle uitrusting voor is en hoe we alles goed aan elkaar maken. Zo worden we op het droge al een beetje bekend met de duikspullen. Dan hijsen we ons in de warme wetsuits en binden de uitrusting op onze ruggen en heupen. Het zweet breekt ons gelijk uit; dat is zwaar! Jiska stelt nog een fotomomentje voor. Niecky merkt op dat het leuker is om dat na het duiken te doen, als je ook echt nat bent geworden. “Als je nog boven komt”, voegt hij daar droog aan toe.

Na een verrassend zware klim met alle uitrusting over de dijk kunnen we tot slot onze flippers aandoen in het water. We spugen in onze brillen en maken ons op om onder water te gaan. Niecky brengt ons een voor een naar de bodem waar we een kringetje maken. Dan gaat alles verder in gebaren, praten is er niet meer bij. Niecky doet onder andere voor hoe hij zijn ademautomaat verliest en weer terug in zijn mond doet en hoe zijn bril vol water loopt en hij hem weer leegt door via zijn neus uit te ademen. Wij doen alles na om gewend te raken aan de uitrusting.

Bij het terugpakken van de ademautomaat is Jiska’s adem even op. Jiska steekt haar duim op, maar in tegenstelling tot boven water betekent dat onder water dat je terug naar het oppervlakte gaat. Komt het goed uit dat we voor de oefeningen niet diep zijn. Binnen de kortste keren is ze boven en ook weer beneden. Daar proberen we het nog eens, tot we klaar zijn voor een rondje langs de nabijgelegen dam en vaargeul.

Daar zwemmen we vol verbazing rond. Onverwacht zijn er felle kleuren in dit van de kant toch grauw ogende meer. Feloranje begroeiing siert de rotsen op de bodem. Ertussen heffen krabben vervaarlijk hun klauwen naar ons op, er zitten best grote tussen. Anne, Jiska en Niecky spotten een grote kreeft en er zijn talloze visjes. Een unieke belevenis die alle verwachtingen overtreft!