Eindeloos reizen naar de Alpen

Zeeland is de eerste tussenstop om de duikuitrusting compleet te maken. We halen een ademautomaat op uit onderhoud. Jiska’s idee om te gaan duiken in Kroatië kan zo vervolg krijgen. Dan moeten we natuurlijk eerst nog in Kroatië komen, een doel waarbij we de weg ernaartoe belangrijker willen maken. Gecombineerd met ons werk, dat we voortzetten vanuit de camper, rondom een korte zomervakantie.

Als we op een kaart de streep trekken van Zeeland tot Kroatië, liggen, na een rit door België en Limburg, opeenvolgend eerst Duitsland en Oostenrijk op de route. Met enkele tussenstops rijgen we snelwegen aaneen om in de buurt te komen van de Bodensee en de Duitse Alpen. Daar treffen we familie, die we een paar dagen volgen op hun Duitse Alpen route. Zij in een camper, wij in een camper. Roadtrip!

Langs wegen naar berggebied komen een fietstocht naar de Bodensee, een duik in de Grüntensee en een bergwandeling na een tochtje in een skilift als cadeautjes op het programma. Verwondering bij de kinderen. We genieten mee. ‘Bonte avond’ met pizza’s op plastic stoeltjes bij de pizzeria in het Alpendorpje. De volgende ochtend pakken we in, rekenen de camping af en scheiden onze wegen. Waar gaan we heen? We weten het nog niet.

Eerst maar boodschappen om even vooruit te kunnen. Daarna zoeken we verder naar een plek om de nieuwe schotel op te stellen voor een internetverbinding waarmee we het nodige werk kunnen doen. Structureel willen we dagen vullen met een combinatie van plezier en nut; beproefde ingrediënten voor Eindeloos Reizen. Maar er komt ook een korte vakantie. We willen dan wandelen in de bergen. Nu graag nog een werkweek maken die de haalbaarheid van deze levenswijze ‘bewijst’. Eigenlijk het liefst het beste van beide werelden. Het liefst vandaag nog.

“Fijne vakantie!”, wenst een Nederlandse ons. Ze stond achter ons in de rij voor de receptie van een camperplaats waar, op smalle plaatsen, Wohnmobilen terecht kunnen voor ‘slechts’ 14 euro per nacht. De toeristische streken, waarin we ons nu al bevinden, blijken tijdens het hoogseizoen niet bij uitstek geschikt voor ons bestaan als digitale nomaden. We kiezen de camperplek schoorvoetend uit een korte lijst van dergelijke alternatieven voor de veel duurdere luxe campings in deze omgeving. Op bijna alle andere plaatsen worden ‘wild’-kampeerders geweerd, lezen we. Twee andere alternatieven ‘testen’ we een paar uurtjes, om uiteindelijk toch dezelfde dag nog door te rijden.

Ik betrap mezelf op gedachtes aan het gemak van een huis. Als we tegen het vallen van de avond nog even een rondje door het dorp lopen, valt mijn oog op een vrouw die voor haar huis in mijn ogen onbezorgd de tuinplanten water geeft. Vanuit de tuin een prachtig uitzicht op de Duitse Alpen. Wij zijn hier dan misschien tweederangs burgers, maar in het uitzicht delen we zonder onderscheid mee. En op zo’n uitzicht kan ik wel even teren. Met daarbij ons campertje op het smalle plekje om de hoek, voldoende voorraden voor een paar dagen en een stabiele schotelverbinding voor ons werk, hebben we weinig meer te wensen.