Kennismaken met Oman in Muscat

Met een aankomsttijd in het donker, is het zo mogelijk nog rustiger in Muscat dan overdag. Maar ook als we de volgende dag in de aangeveegde binnenstad tussen de luxe stapvoetsrijdende auto’s naar een restaurantje lopen, voelt het alsof het geluid hier uit staat. Er wordt niet te hard gereden, niet druk getoeterd en gedrongen en het lijkt zelfs bijna alsof je op straat niet hardop mag praten. Da’s even lekker!

Toch is ook dit onmiskenbaar een Arabisch land. Vanuit de moskeeën klinkt op de gezette tijden de oproep tot gebed. Luid en – vooral op vrijdag – bij vlagen intens. Rond 5 uur ’s ochtends zijn we daardoor vaak al even wakker. Ook claxonneren gebeurt hier trouwens gewoon, wel gepaste en vooral door taxi’s, die in ons wel een paar klanten zien of anderen attenderen op hun diensten.

Een taxi willen we hier met regelmaat, want de hoofdstad, hoewel relatief klein, ligt uitgestrekt aan de voet van een langgerekte rotspartij, die dieper landinwaarts bouwen lastig maakt. Daardoor is de stad verdeeld in wijken die opeenvolgend in de inhammen tussen de heuvels liggen. Voor ons is het, vanuit ons verblijf in Old Muscat, al snel een half uur lopen naar de volgende wijk Muttrah. Andere bestemming binnen de stad zijn verder, tot zomaar een uur rijden weg.

We lopen graag wat af. In Old Muscat komen we zo vlot langs het Al Alam paleis van de Sultan, modern gebouwd en met een flinke oprit vanaf het verkeersplein waar het Nationaal Museum van Oman is. Rondom staan op schijnbaar alle rotsen wachttorens met goed uitzicht. Pal aan de kust, ook op een hoge rots, met goed overzicht over de wijk en het paleis, ligt het Al Mirani fort, dat nog altijd in gebruik is. Op ons gemak lopen we nog wat verder, zuidelijk tot in het wijkje Takia, waar een vissershaventje is en – na de siësta tussen 1 en 4 – de winkeltjes weer open gaan voor een verse fruitsap bij een pittoresk uitzicht.

Toch moet dit ook met de bus kunnen, besluit Jiska, nadat we een middagje rond de Souk van Muttrah langs coffeeshops en restaurantjes de boulevard hebben verkend. Busstops van Mwasalat zijn duidelijk aangegeven langs de weg, met wit met rode bordjes. Tijden zijn het makkelijkst te vinden op Google Maps, waar ook de routes duidelijk aangegeven staan wanneer je op een busstop klikt. Van Muttrah naar Old Muscat nemen we bus 4, die in een lus rijdt, met op de heenweg andere stops dan de terugweg. Een kaartje kost nog geen euro.

We laten ons ook naar de grootste moskee van het land brengen: de Sultan Qaboos Grand Mosque. Op zaterdagochtend is de moskee open voor toeristen. En grand is ‘ie. In de binnentuin bloeien fleurige plantjes. De gebedshallen zijn groot, met ruimte voor wel 6000 man. Op drukke dagen zijn er meer dan 10000 in het complex. Binnen springen vooral de grote kandelaars in het oog. Rond de moskee zijn de marmeren tegels spiegelschoon. Er hangt een serene rust rond het gebouw. Kledingvoorschriften worden door iedereen netjes – en verplicht – opgevolgd.

We verblijven een week in de stad en gaan daarin ook nog duiken; daarover later meer. Als kennismaking met Oman is Muscat een prettig binnenkomer, maar buiten de nette stad wacht meer van Oman!