Kermis in Kampot

Onze eerste bestemming in Cambodja blijkt een uiterst relaxt stadje aan de zuidkust, tussen de grens bij het Vietnamese Ha Tien en het Cambodjaanse Sihanoukville in. ‘s Avonds zien we de lokale jeugd in grote getale dezelfde kant op gaan. We lopen mee en komen op een kermis.Groot feest, dat is het voor de jongeren, maar ook de volwassenen vieren vrolijk mee. De kleintjes mogen lang opblijven; eindeloos in de draaimolen of suikerspin eten tot je van je moeders heup stuitert. Gegil overstemt de activiteiten op het hoofdpodium, waar een opdrukwedstrijd in volle gang is, als het reuzenrad op volle toeren gaat.

Rond wat lijkt op een braderie, staan kraampjes waar oud-Cambodjaanse spelletjes kunnen worden gespeeld. Voor de kenners: het doet een beetje denken aan Koninginnedag in Maasland. Het aanbod is bestaat uit vier spelletjes waarmee vooral nuttige prijzen kunnen worden gewonnen. Van borden tot zeep en een breed assortiment eten en drinken.

De leukste manier om een drankje te kopen is door drie ringen te kopen. Die mag je vervolgens rond een blikje proberen te gooien. Gooi je raak, dan is het blikje voor jou. Mannen mikken op een Angkor biertje, vrouwen mogen van een stapje dichterbij gooien. Er wordt goed verdiend; zo’n ring raak gooien lijkt nog niet mee te vallen. Maar natuurlijk is er ook een professional. Die gooit in vijf minuten een stuk of 15 biertjes bij elkaar.

Hij kon niet ontbreken; natuurlijk kan je ook schieten om een prijsje te scoren. Geen kogeltjes, maar een plastic doppie op een galerij plastic speelgoedfiguurtjes. Vooral populair onder de jongens, die om hun kansen te vergroten zover mogelijk over de balie heen hangen. Hun kameraden kijken gespannen toe, zo lijkt in de hoop dat ze niet te vaak raak schieten; er kan er maar één de beste zijn. Zoutjes zijn de favoriete prijs en die worden natuurlijk gedeeld.

Door naar het blikgooien. Zo blijkt: een internationale gouwe ouwe. En je ziet al snel waarom. Ondanks het feit dat hier niet met pittenzakjes gegooid wordt, maar ballen van het formaat handballen, gaan, zo schat ik, maar in maximaal 10% van de gooien alle blikjes om. Een gelukkige winnaar laat de snacks voor wat ze zijn en kiest voor een groot zilverkleurig bord. Daar heb je nog eens wat aan!

Voor ons nieuw, maar een leuk concept, is het spel met ballonnen. Een houten wand met gaten waar een ballon precies tussen geduwd kan worden, siert de achterzijde van de kraam. Het kleurige geheel wordt bedreigd door een serie kandidaten die voor wat Riel drie dartpijltjes mogen gooien. Drie keer raak is prijs. Er knallen heel wat ballonnen, maar een jongen in de kraam vult ze sneller aan dan ze kapot gegooid worden, de dartpijlen vliegen om z’n oren.

Ontsnapt aan de drukte is er tot slot bij elke uitgang nog een twintigtal etenskraampjes. De Franse broodtraditie is ook hier doorgedrongen, maar vind je dat niks dan kan je ook voor een handjevol insecten gaan. Wij kopen een soort pannenkoekje, voor 11 dollarcent, als toetje. In bed horen we de festiviteiten tot diep in de nacht doorgaan.