Lange kanotocht vanuit Den Haag

Dat kanoën eigenlijk bijna altijd relaxt is, bewijzen de eerste paar meters over de Haagse wateren alweer. Het is ook leuk om de eigen straat vanuit een nieuw perspectief te zien. We komen zo ook eens wat dichter bij de overburen, die in woonboten aan de andere kant van het water wonen. We ontdekken dat ligplaatsen voor bootjes met bordjes tegen de kadewand zijn gemarkeerd, goed te zien vanaf het water – nooit gezien vanaf de kant. We komen gaandeweg ook tot de ontdekking dat veel waterwegen ononderbroken met elkaar verbonden zijn. Bruggen leiden onder kruispunten door, waarover het verkeer onverstoord een weg de stad in vindt. Het blijkt al snel echt een lange kanotocht vanuit Den Haag te worden.

We zijn al even op weg als we de gekozen route oppakken bij de Moerweg, aan de oostkant van het Zuiderpark. Ook hier liggen woonboten in dit toch smallere water, dat overgroeid is met kroos. We stuitten op een familie zwanen die we onbedoeld voor ons uit drijven. Er is hier geen ruimte om weg te vliegen, en het is maar de vraag of de jonge zwanen dat überhaupt al kunnen. Het loopt uit op een confrontatie als nóg een familie zwanen zich geconfronteerd ziet met de komst van onze optocht.

De mannetjes gaan op in een onderling gevecht terwijl we hen en de vrouwtjes passeren. De moeders kijken vervolgens hulpeloos toe als hun kroost kiest om toch vóór de kano uit te zwemmen. Het water klotst van al de verontruste activiteit, tot ook de kleintjes het erop wagen om ons te laten passeren. “Dan denk je goed bezig te zijn, met je kano!”, merkt een toeschouwer vanaf de kant lachend op.

We laten het graag achter ons en varen dan al snel tussen Rijswijk aan de ene kant van het water en Wateringseveld aan de andere, over de Strijpwetering, richting de Zweth. Daar komen we heel even in de polders, tussen Wateringen en Den Hoorn. Hier pronkt nog de Schaapsweimolen in de Hoekpolder, vlak voor we de eerste keer onder de A4 doorpeddelen en de rechteroever opeenvolgend grondgebied is van Den Hoorn en Delft. Nadat we het treinspoor passeren zijn we vlot bij Het Haantje, waar De Kerstanje uitmondt in de Delftsche Vliet, waarop we noordwaarts sturen, langs het oude Jaagpad.

Dit water is onderdeel van het Rijn-Schiekanaal, dat Rotterdam via binnenwateren verbindt met Delft, Den Haag, Leiden, Amsterdam en zo feitelijk heel veel plekken in Nederland. We krijgen gelijk zin in een lange tocht, al wordt dat ook direct getemperd door de golfslag die we te verduren krijgen van iets te enthousiaste pleziervaartschippers. Het is moeilijk voor te stellen hoe je een kano prettig over deze wateren stuurt op een doordeweekse dag, als het kanaal gebruikt wordt door binnenvaartschepen die wellicht nog hogere golven maken. Het grote viaduct over de A4 bij Rijswijk is er voor gemaakt.

Voorbij de Hoornbrug kunnen we het Schiekanaal verlaten en, ter hoogte van Pretpark Drievliet, de Haagse Trekvliet opvaren. Kort daarna varen we onder de Geestbrug door en komen dan langs de Binckhorst voordat we de Laakmolen passeren. De poldermolen uit 1699 staat inmiddels ingebouwd tussen hoge gebouwen en kan nog maar zelden draaien. Hij blijft desondanks mooi om te zien, zeker vanaf het water dat vanaf hier rechtdoor nog te volgen is tot het centrum van Den Haag.

Wij slaan af richting de Laakhavens en passeren de spoorweg opnieuw bij de Waldorpstraat, dichtbij Station Moerwijk. Via het Laakkanaal maken we de ronde van 21 kilometer compleet. We kunnen zeker spreken van een lange kanotocht vanuit Den Haag. Om thuis te komen plakken we er nog een paar kilometer aan vast, tot er 5 uur gepasseerd zijn tussen vertrek en aankomst, inclusief twee korte pauzes. Het bewijst een heerlijke en verrassend leuke tocht te zijn, door afwisselende gebieden rijk aan geschiedenis. Een unieke manier om ‘onze’ stad en haar omgeving verder te leren kennen!