
Teveel informatie, dat typeert in onze reis de bezoeken aan tempels in Tibet, Nepal en ook Mongolië. Ik ben blij als ik de helft onthoud, maar zie vooral de grootste verschillen.
In Erdene Zuu Khiid, het grootste klooster dat we zien en het oudste klooster van Mongolië, krijgen we een goede tour langs de gebouwen in een met een grote muur afgebakend gebied. De lokale gids doet een poging ons alles uit te leggen.

We zien de inmiddels enigszins bekende buddha’s die het heden, verleden en de toekomst vertegenwoordigen. De oude tempels hebben een herkenbare architectuur die we ook in China zagen en we werken nog eens aan ons karma door in het voorbijgaan een slinger te geven aan de ‘prayer wheels’, een soort grote conservenblikken vol mantra’s op een as die je rond kan draaien.
Opvallend is, dat er binnen de muren van het Erdene Zuu klooster vooral gras groeit. Er staan eigenlijk maar drie oude tempels, weinig in vergelijking met de ruimte die er is. In andere buddhistische tempelterreinen zou het voller staan. Een nieuw gebouw waar je de entreekaartjes koopt, een ger waarin locals monniken raadplegen en een nieuw kloostergebouw waar lama’s hun mantra’s zingen geven nog een beetje vulling aan de ruimte tussen de muren.

Het heeft ook voller gestaan. Van de 200 jaar oude resten van de oude hoofdstad van het Mongoolse rijk Kharakhorum, werden binnen het vierkant van de 400 meter lange muren meer dan 60 tempels gemaakt. Er leefden 1000 monniken. Tijdens de communistische periode werd veel van het klooster vernietigd. Dat zie je ook bij andere kloosters in Mongolië, zoals het Ongiin klooster.
Van de verschillende stromingen binnen het Tibetaans boeddhisme is alleen het gedachtengoed van de Gelugpa sekte geïntroduceerd in Mongolië. Bovendien heeft het boeddhisme in Mongolië een eigen karakter gekregen. Er zijn extra beschermgoden, die bij het harde leven goed van pas komen. Er zijn bijvoorbeeld een god van het yakvlees en een god van de paardentemmers toegevoegd. Door de communistische zuiveringen zijn er slechts jonge monniken, de oude zijn bijna allemaal vermoord.

Na Lhasa, wellicht de huidige hoofdstad van het boeddhisme, geeft toch ook Erdene Zuu, de oude hoofdstad van een groot rijk waarvan de overheersers de eerste Dalai Lama benoemden, weer unieke inzichten in een bijzondere filosofie.
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten