Al dan niet onder de zon is er te veel te zien en doen in Spanje om zonder meer een streep te trekken naar het zuiden. Er is familie en er zijn telkens verrassende plekken waar het gevoel alleen maar versterkt wordt, dat we slechts het puntje van de ijsberg zien. Zo staan we op de camping bij Arnes.
Die beeldspraak wordt bij vlagen van de noorderwind wat letterlijk. ‘s Nachts koelt het af tot onder het vriespunt en met wat bewolking blijft ook overdag de gevoelstemperatuur laag. Zodra de zon zich laat zien is dat al snel anders. Zelfs als het koud blijft voelt dat dan al veel lekkerder.
De stelregel is dat, bij wat kouder weer, wandelen sneller aangenaam is dan fietsen. Zolang het niet regent – en dat doet het weinig – komen we er met wanten en donsjassen makkelijk uit. In beweging krijgen we het vroeg of laat wel warm.
Voor het werk is er nog gelegenheid om even naar de bakker te fietsen in Arnes. Onderweg is het genieten van het landschap bij zonsopkomst. Maar we werken ook op de camping bij Arnes en dat betekent stilzitten in de camper. De rest van de dag zijn we binnen. De uitstapjes bewaren we voor de vrije dagen!
Dan is het eerste geluk dat Jiska’s ouders op dezelfde camping een huisje huren, waar de verwarming aanstaat en de douche nét wat warmer is dan in de algemene ruimtes van de camping. Daar kunnen we ontbijten, lunchen en staat er ‘s avonds een warme maaltijd voor ons klaar. Mét verwarmende gezelligheid.
Voor het werk trekken we ons toch terug in de camper, waar de ochtend op zo’n 5°C begint. We nemen stroom af op de camping om met een klein elektrisch kacheltje langzaam ook in de camper de temperatuur naar de 20°C te brengen. Dekbedden, wollen dekens en donzen winterslaapzakken doen de rest.
Met de Starlink schotel voor internet op de noordelijke hemel gericht en de laptops opengeklapt, kunnen we in onze cocon aan de slag. We bundelen het werk tot werkdagen, die dan nabij de hele dag innemen.
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten
