Met een permit voor het Annapurna circuit bereiden we ons voor op een wandeltocht van tenminste 12 dagen rond de Annapurna berg. Het hele Annapurna Circuit lopen kan bijna 3 weken in beslag gaan nemen.
Wandelen in het Annapurna gebergte was dé reden om naar Nepal te komen en we nemen ruim de tijd om onze zaken op orde te brengen. Dat doen we in Pokhara, een stad aan de voet van het gebergte. Op een goede dag heb je hier uitzicht op het Annapurna massief met haar hoogste piek, de Annapurna I, goed voor 8091 meter. Zo’n goede dag hebben wij, door de op zijn einde lopende moessoen, nog niet meegemaakt; de bergen zijn elke dag verstopt achter een wolkendek.
Wij beklimmen technisch gezien geen berg, maar lopen naar een pas op ‘slechts’ 5416 meter hoog. Totaal beslaat het circuit zo’n 300 kilometer, een nieuwe uitdaging na onze Hüttentocht in Oostenrijk. Ten opzichte daarvan is alles een paar slagen groter. Op een dag loop je niet van hut naar hut, maar van dorp naar dorp. Onderweg kom je dan ook nog met enige regelmatig dorpen tegen. Zulke dorpen zijn voorbereid op trekkers; bijna elk dorp heeft meerdere theehuizen en ‘hotels’.
Het papierwerk neemt een ochtend in beslag. Eerst verlengen we onze visa, om in totaal 45 dagen in Nepal te mogen verblijven. Dan kopen we een permit bij het kantoor van het Annapurna Conservation Area Project (ACAP). Tot slot kopen we een inschrijving in het Trekkers Information Management System (TIMS). De respectievelijke kosten: 6300 NPR, 4000 NPR en 3398 NPR. Totaal +/- € 110,- (voor 2 personen). Maar dan heb je ook weer een sticker in je paspoort en twee (in kleur bedrukte) velletjes! Een kaart van het Himalayagebied kochten we eerder, bij het Himalayan Map House in Kathmandu.
De bepakking is wat anders dan wat we meedroegen door China, Tibet en de andere delen van Nepal. We nemen minder mee, al zitten er wel wat nieuwe spullen bij. In Pokhara huren we een slaapzak en kopen twee t-shirts met lange mouwen. Eén backpack en een daypack blijven in het hostel, we lopen met de andere backpack en daypack.
Maar het belangrijkste wat we doen is uitrusten. Daarvoor blijkt Pokhara een topstadje. Je hoeft je niet in te spannen voor een goede nachtrust, een lekker ontbijt en een ontspannen wandeling gevolgd door een lekkere lunch, waarna het al snel tijd wordt voor een goed diner. Je leest hierover meer in het blog: Tips voor…Pokhara. Eten en slapen; dat is zo ongeveer onze tijdsbesteding afgelopen week.
We zijn dus helemaal relaxt en hebben onwijs veel zin in deze tocht. We hebben nog wat berichtjes gepland, maar zullen verder even ‘offline’ zijn!
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten
Reacties
Goede wandeling gewenst! 🙂
Kunnen de mensen een beetje Engels daar in Nepal?
Thx! Om nog even terug te komen op je vraag: veel onderwijs in Nepal wordt in Engels gegeven. Wat dat betreft is het denk ik het kleine broertje van India. Met name de kinderen kunnen zich best redden in het Engels. Stukken beter dan China!
Wauw super gaaf zeg! Take care! 🙂