Mobiele telefonie of internet met e-mail, Skype en WhatsApp; er zijn genoeg middelen om in contact te blijven met het thuisfront. Je kan natuurlijk ook altijd nog een kaartje sturen, via de post. Maar wat als je post wilt ontvangen terwijl je op reis bent?
Tegenwoordig is er hoogstwaarschijnlijk alleen een praktische reden om post te willen ontvangen in een ver land. Voor je lol kom je daar bijna niet op. Bijna alles kan nu prima via e-mail. Dat is sneller en goedkoper. Vroeger ging dat heel anders, maar dat is allemaal verbeterd.
In Milford Sound, Nieuw Zeeland, rijden we door een tunnel die dwars door een rotswand leidt. Met veel pijn en moeite hebben werklieden zich een weg gegraven en geblazen door de rotsen om tot aan het dorpje Milford, helemaal aan het eind van het fjord, een weg te kunnen leggen. De werklieden sloegen hun kamp op aan de voet van de Homer Saddle, een pas vlak naast de tunnel, waar altijd kans was op vallend gesteente.
Dezelfde pas werd, tot die tunnel klaar was, gebruikt door de postbode. Hij bracht uit het nabijgelegen Te Anau de brieven met de fiets tot aan de pas, beklom die en daalde aan de andere kant weer af en stapte dan daar op een tweede fiets om de post in Milford te bezorgen. Een gave tocht, klinkt het, maar zowel gevaarlijk als onhandig om op een postbezorgroute te moeten doen. De Homer trail is nu een wandelroute die je alleen nog voor de lol kan doen.
Post wordt niet altijd met zoveel toewijding bezorgd. Sommige adressen zijn te onbereikbaar. In sommige gevallen is het adres ook simpelweg onbekend. Als je op reis bent bijvoorbeeld en nog niet precies weet wanneer je waar zal zijn. Daar komt bij dat de bezorgtijd ook onbekend is. Dat maakt post een onbeminde manier van contact leggen. Dat neemt niet weg dat een kaart of brief naar het thuisfront, al is ‘ie dan minder actueel, net even wat leuker is dan een e-mail.
Toch is er ook vandaag nog een handige oplossing om toch post te kunnen ontvangen zonder adres of precieze afhaaldatum. Sommige postkantoren accepteren nog Poste Restante. Bij deze vorm van verzending adresseer je een brief of pakket op naam, met inachtneming van een aantal notatieregels, aan een postkantoor dat het poststuk vervolgens voor een bepaalde periode in bewaring neemt. Alleen op vertoon van identificatie met dezelfde naam kan je het poststuk vervolgens bij dat postkantoor in ontvangst nemen. Vaak kan het best lang voor je bewaard blijven, dus is het mogelijk om slechts ongeveer te weten wanneer je waar zal zijn. Zo lieten wij een pakketje naar Auckland sturen, waar we het bijna een maand later pas ophaalden. Heel handig en ook leuk, want dat is toch bijzonder, om post te ontvangen op reis.
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten