Na een ruime week van stralend weer is het even slikken als de weersverwachtingen regenachtige dagen in Spanje voorspellen. Vrienden spreken van de laatste mooie dag waarop we bij een borrel afscheid nemen van de zon, die dan achter de horizon verdwijnt. We sorteren samen voor op de beste plekken om ons drama uit te zitten.
Het is natuurlijk allemaal zeer betrekkelijk, want we zitten er ook op de koudere dagen nog warmpjes zat bij in onze kampeermiddelen. Het vriest niet eens. Het zijn hooguit de wind en wat regen die het buitenleven een beetje beperken. Ze vallen samen met werkdagen, wat ons eigenlijk prima uitkomt.
We besluiten in dat kader om de eisen verder te beperken tot toegang tot sanitair. Veel meer gebruiken we op een camping toch eigenlijk niet. Het zonnepaneel heeft de accu de afgelopen zonnige dagen weer helemaal opgeladen. Dat terwijl we doorsnee gebruik maakten van laptops en de Starlink schotel. De komende bewolkte dagen kunnen we met de lading ook zonder zon doorkomen.
De camperplek in Alcossebre kan in onze beperkte behoeften voorzien, voor naar €8 per nacht. Iets meer dan de helft minder dan de camping die we hiervoor hadden. We staan dan op het ‘lage’ parkeerterrein, waar geen elektriciteit is. Daar is plek zat. Het ‘hoge’ parkeerterrein (met elektriciteit) staat al helemaal vol grote luxe campers. Op beide terreinen ontstaan steeds grotere plassen op het grind.
Iedereen zit binnen, grotendeels achter gordijnen om – hutje mutje geparkeerd – een beetje privacy te hebben. Is er even blauwe lucht, dan zitten er plots mensen naast hun camper, pontificaal in het zonnetje. Ze zullen voor de faciliteiten wel grotendeels zelfvoorzienend zijn, want die van de camperplek zijn mager. Er komt hooguit lauw water uit de kraan en het dak van het toiletgebouw lekt behoorlijk.
Hoe wij dat dan doen, in het overduidelijk té kleine campertje om luxe als een douche te omvatten, blijkt een onderwerp van gesprek onder de andere camperaars. Er is zelfs een weddenschap gesloten of wij verwarming aan boord hebben. De buurman komt het vlak voor hun vertrek vragen, want er staat een etentje op het spel. We houden het uit met onze donsjassen en wollen dekens. Thermokleding hoeft er nog niet eens bij aan te pas te komen. En na regen…
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten