We zetten de roadtrip door Schotland voort nadat we weer terug overvaren van de Shetland eilanden. We missen Shetland direct. De ruigheid van het landschap daar spreekt ons veel meer aan dan de akkers en weilanden die de North Coast 500 weer domineren vanaf de omgeving van Thurso. Die heimwee zijn we snel kwijt, want om de hoek liggen alweer nieuwe mooie plaatsen om te zien en we kunnen nog even verder genieten van Schotland.
Dichtbij John O’Groats vinden we zo’n mooie plek. Daar is Duncansby Head, waar een vuurtoren staat voor schepen die rond de noordpunt van Schotland varen. Er is van de parkeerplaats mooi uitzicht over de Orkney eilanden, maar het mooiste uitzicht krijg je als je even zuidwaarts loopt, over de kliffen, naar de Duncansby Stacks. Hier vind je een groep rotsen die los van het vasteland uit de Noordzee oprijzen. Het geeft een prachtig uitzicht.
Het dorp John O’Groats zelf is vooral bekend om haar ligging in het uiterste noorden van Schotland. Voor ons is het ook leuk dat het haar naam ontleent aan die van de Hollander Jan de Groot. Het is bovendien het einde van de formele toeristische route naar het noorden van Schotland. Het is dan ook een toeristische plek geworden, met een grote parkeerplaats en veel souvenirshops. Er is ook een klein haventje vanwaar een ferry vertrekt waarmee je kan overvaren naar de Orkney eilanden.
Omdat we nog geen orka’s hebben gezien op de Shetland eilanden rijden we op de vervolgroute naar het zuiden het dorpje Keiss in, waar een klein haventje is dat we kennen van TV. De mannen van ‘rond de Noordzee‘ vonden hier een team onderzoekers, dat de patronen bestudeert van orka’s voor de kust van Schotland. Eenmaal bij het haventje vragen we wat scholieren of ze weten waar de onderzoekers zijn, maar ze moeten ons teleurstellen; ze zijn er maar een deel van het jaar en niet dit deel.
De volgende dag worden we wakker bij Wick, op een parkeerplaats bij Castle of Old Wick. We hebben de camper hier geparkeerd aan de kust, met uitzicht op passerende vissersbootjes en een grote ‘wind farm’; een windmolenpark in zee. Het blijft een groot verschil met de ongereptheid van Shetland. Dat raakt steeds verder weg als we onze weg vervolgen langs Inverness, waar we ook het einde van de North Coast 500 vinden en het hoge noorden met wat weemoed definitief achter ons laten.
Het is een opluchting als we snel daarna de bossen inrijden van Cairngorms National Park. Er leiden prachtige wegen door het park, maar er is ook reden genoeg om hier de roadtrip door Schotland weer even te onderbreken voor mooie outdoor activiteiten. Daarover later meer!
Gerelateerd
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten
