
Lang voordat vrienden komen om te surfen bij Imsouane, zijn wij al bij het kleine vissersdorpje dat in de afgelopen jaren steeds meer toerisme ziet. We nemen dus alvast surfles in Imsouane en genieten van de zon, zee en het strand. Langzaamaan beginnen we ook bekend te raken met het dorpje, waar, op het eerste gezicht, niet veel te halen valt, maar toch vanalles speelt.
Langs de N1, een tolvrije kustroute die vooralsnog Agadir met El Jadida en Casablanca verbindt, ligt, tussen Tamri en Tamanar, het uitgestrekte grondgebied van Imsouane. Het lijkt grotendeels leeg en verlaten, op twee wegen na, die, vanaf de N1, vanuit het oosten en noorden leiden naar Imsouane Plage, zoals het kleine vissersdorpje op de borden staat aangegeven en ook nauwkeuriger vindbaar is op Google Maps.
Surfen bij Imsouane in de ‘Magic Bay’
Twee plekken waar onaflatend de golven breken, aan weerszijden van de kleine landtong waarop het dorp ligt, zijn bestempeld als surfspots. Doordat ze bekender worden via internet en surfguides, is het in Imsouane druk geworden. Met name de “Magic Bay”, een beschutte surfplek waar de golven rond het havenhoofd breken en gestaag de diepe baai in rollen, is populair bij longboarders, die komen voor de lange ritten die je hier op een surfplank kan maken.
Waar de surfers, die na zo’n lange rit rond de baai terug komen lopen, bij het havenhoofd opnieuw de zee in peddelen, varen ook de vissers uit, in kleine blauwe bootjes die nauwelijks zeewaardig lijken. Ze worden aangedreven door een enkele oude buitenboordmotor die hoog gemonteerd is om te kunnen vertrekken vanuit de verzande baai onderaan de scheepshelling, waar een honderdtal bootjes dagelijks droog worden gelegd. Met een oude rode tractor, die ondanks het zoute water trouw dienst lijkt te blijven doen, worden de bootjes één voor één het water in geduwd.
Uitvaren is één ding. Tussen enkele vroege surfers die uitpeddelen rond het kleine havenhoofd, varen de vissers vroeg in de morgen de open zee op. Terugkomen, later op de ochtend, stelt ze duidelijk voor een grotere uitdaging. Ze krijgen dan de swell in hun rug. We zien ze soms lang buitengaats wachten, met de boeg op de hoge inkomende golven gericht, tot de grootste golven gepasseerd zijn. Dan draaien ze en spoeden zich naar de haven, vóór een nieuwe set golven de regie uit handen neemt. Daar is het inmiddels een stuk drukker en liggen er meer onervaren surfers in het water.
De vissers zijn er handig in, want meestal gaat het helemaal goed. Ze ronden het havenhoofd dicht langs de opgestapelde golfbrekers en sturen snel naar het ondiepe rustigere gedeelte van de baai voor de scheepshelling, waar ook een verroest oud anker met venijnige weerhaken op de bodem ligt, voor de enkele boten die vastgelegd worden in het water. Het lukt de schippers telkens om de enkele surfer te zien die hen wat laat de ruimte gunt, over de uit het water rijzende boeg van de boot. Vanuit het perspectief van de surfer ontneemt de boeg de schipper volledig aan het zicht, dus hoe ze dat doen blijft een raadsel. Een enkele keer neemt een onverwachte golf wél de controle uit handen van de schipper en worden de opvarende vissers plotseling ook surfers, maar ondanks een nat pak weet zelfs dan de schipper uit de buurt te blijven van de surfers op planken. Het is wel een situatie die lijkt te vragen om ongelukken.
Iets verder in de baai is van dit conflict geen sprake meer. De golven rollen daar ongehinderd voort en kunnen bereden worden door de surfer die zich erin weet te werken. Naast de uitdaging die het op zich al is om precies goed te liggen om de kracht van een golf voor je te laten werken, zijn toch ook hier de vele surfers een probleem. Vaak staan er drie surfers op één golf, geheel in strijd met de gangbare voorrangsregels in de sport. Het gaat vaak nét goed en ondanks de regelmatige overtredingen van de surfers-etiquette blijft de sfeer ontspannen. Wat wil je ook, met zulke mooie golven, een aangename watertemperatuur voor in een wetsuit en een heerlijk zonnetje aan de blauwe hemel.
Cathedral Point bij Imsouane
Bij vloed is de andere surfspot waar je kan surfen bij Imsouane beter. Bij Cathedral Point komen de golven uit het noorden bijna ongeremd binnen en rollen rond een rotsachtige punt om op de zandbanken nog eens te breken. Vaak is de zee er wat heftiger en daardoor blijven er meer surfers op de kant. Langs de ‘boulevard’ van Imsouane staan kampeerbusjes vanuit allerlei Europese landen op de eerste rang, tegen een kleine betaling aan de local in een veiligheidsvestje. Er zijn geen voorzieningen, maar je hebt er wel een prachtig uitzicht en elke avond de zonsondergang. Toch zien we regelmatig busjes op de camping komen, nadat we ze eerder enkele dagen in het dorp hebben zien staan. Voor iets meer dan €7,50 is dat financieel ook wel te overzien. Je koopt er ook een beetje rust voor, overdag van de passerende surfers en locals, die nieuwsgierig kijken wat er allemaal gebeurt rond de busjes, maar nog meer ’s nachts, van de tientallen schijnbaar wilde honden die in het dorp strijden om hun territoria met luid geblaf en gesynchroniseerd gehuil.
Overdag liggen de honden, tussen sluwe missies voor wat voedsel, verspreid door het dorp te slapen in de warme zon. We passeren ze op weg naar één van de kruideniers die ons dagelijks voorzien van vers brood, yoghurt en groenten en fruit. Hier halen we ook water, broodbeleg, noten en andere versnaperingen. Het aanbod is eenvoudig en praktisch hetzelfde in een aantal van dit soort winkeltjes. Voor wie wat meer variatie of gemak zoekt zijn de restaurantjes rond een pleintje achter de haven de beste optie. We tellen ons geld uit om te zien hoe vaak we ons dat kunnen veroorloven zonder het dorp uit te moeten voor een ‘money-run’; de dichtstbijzijnde pinautomaat is in Tamri, op een klein half uur rijden. Hij werkt, als wij er zijn, tussen storingen door net vaak genoeg voor meerdere opnames.
Terug in Imsouane kan er zo in ieder geval één ding altijd vanaf: donuts van Ayoub, voor minder dan 20 eurocent per stuk. Hij is bijna dagelijks tegen het einde van de middag present bij een klein kraampje dat wordt opgebouwd voor de verse bereiding van een lekkere zoete vette hap die de afgepeigerde surfer goed doet. Ter compensatie bezuinigen we daarna ook niet op het terras van restaurant Wave, waar we op veel dagen komen om de zon te zien zakken onder het genot van een grote jus d’orange voor minder dan €1,50. Surfen bij Imsouane wordt zo meer dan aangenaam!
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten