Al in december zijn we in twee dagen van Luang Prabang over de Mekong naar de grens van Thailand gevaren. We denken nog regelmatig terug aan deze leuke en bijzondere boottocht. Daarom vandaag een terugblik.
In de vroege ochtend staan we bij de opstapplaats van de boot. We moeten een steil stukje naar beneden lopen voordat we samen met wat andere toeristen en vooral veel locals de lange smalle boot op kunnen stappen. Naast backpacks gaat er van alles mee. De locals nemen grote gevulde plastic tassen mee op de boot. We zoeken een plaatsje op de lekkere autostoelen en gaan zitten. Er liggen nog 9 uur voor ons vandaag.
Al varend kunnen we onze ogen uitkijken. De oevers van de Mekong zijn afwisselend groen, zandering en rotsachtig. Soms staat er tussen de bomen een hutje. We zien mensen langs of in de Mekong: gewassen verbouwen of vissen.
Af en toe maken we een tussenstop. Vanuit de bomen komen mensen aanlopen om hun familielid of vriend aan land te helpen. De grote tassen worden op het land gelegd en worden daarna waarschijnlijk naar de huizen (die wij niet kunnen zien) achter de bomen gebracht. Wij varen weer rustig door.
Na 9 uur varen, spelletjes spelen en muziek luisteren komen we aan in Pakbeng. Het dorpje halverwege, waar we overnachten. De pier bij Pakbeng ligt vol met 20 boten en er zijn genoeg guesthouses te vinden. De volgende ochtend moeten we even zoeken naar onze boot, maar we zitten al gauw klaar om nog een dagje te varen. Ook deze dag genieten we van het mooie weer, de deining van de Mekong en de wind in onze haren.
Na twee heerlijke dagen op het water komen we aan bij de grens met Thailand. De grensovergang is al dicht als onze boot aanmeert, dus we overnachten nog 1 nachtje in Huay Xai, Laos. In bed schommel ik nog lekker heen en weer.
Laatste berichten
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten
