Van oost naar west lopen we dwars door Las Alpujarras van Laroles naar Yegen over de GR7. Dit deel van de langeafstandswandeling leidt over de zuidelijke hellingen langs het nationaal park Sierra Nevada in Spanje. Het is de eerste echte etappe op de GR7 van een kleine 18 kilometer in lengte. Daarmee is het een graadmeter voor de tocht van een week die we voor ons hebben..
De etappes staan beschreven in een gids van Guy Hunter Watts, getiteld Trekking the GR7 in Andalucía. Online zijn de bijbehorende GPS tracks van de etappes gratis te downloaden. Bovendien leiden deze over bewegwijzerde paden, een opluchting na de zoektocht naar Laroles. Zo nu en dan vinden we langs het pad zelfs gedetailleerde informatieborden over delen van de route. We hebben zo meer zekerheid dat we een goed pad kunnen volgen.
Toch blijft het af en toe zoeken, omdat we nog een beetje moeten wennen, maar ook omdat de staat van de bordjes en paaltjes langs de route varieert in kwaliteit en duidelijkheid. Er lijken soms bordjes of paaltjes te ontbreken, maar met behulp van de GPS tracks vinden we altijd wel weer de weg op het pad. En als we dwalen leidt onze onze weg alsnog door een prachtig landschap.
‘a Ochtends laten we Laroles en het uitzicht – helemaal tot zee – achter ons. Het pad buigt af, om noordwaarts geleidelijk af te dalen in het uitgesleten beekdal van de Rio Laroles. We lopen aanvankelijk nog in de schaduw aan de oostzijde, maar als we tegen de helling op aan de overzijde van het dal de schaduwgrens passeren is het gelijk gedaan met de koelte. De temperaturen zijn al een tijdje ongewoonlijk hoog voor de regio, met middagtemperaturen van 20-25°C op deze eerste lentedagen.
Alles wat we tegen de heuvels op naar het noorden zijn gelopen, gaan we weer zuidwaarts heuvelaf. Zo komen we bij Júbar, een karakteristiek dorpje voor de regio, met witte huizen tegen de helling. Een bron op een pleintje geeft ons gelegenheid om water bij te vullen, maar verder is er eigenlijk weinig te beleven. We lopen door – constant met mooie uitzichten – naar nog zo’n dorpje verderop; Mairena.
Daar gaan we met nieuwe hoop, maar tevergeefs, op zoek naar een barretje of gelegenheid voor een koffie en om even in de schaduw te zitten. Alles lijkt dicht, en om daarachter te komen dalen we over de steile straatjes door het dorp af. Daarna hebben we niet echt zin meer om weer helemaal naar boven te lopen naar het statig aangeklede uitzichtpunt dat het dorp rijk is. We volgen daarom een stukje over de asfaltweg die verderop weer aansluit op de GR7 met daar vast niet minder mooie vergezichten.
Na Nechite – nog zo’n slaperig dorpje (geen koffie) – komen we in Valor, waar we inmiddels met wat voorbehoud hopen op een plek waar we kunnen lunchen. Dat had niet beter gekund dan bij Restaurant El Puente, waar we pal naast de GR7 onder parasols en met zeezicht op ons gemak worden bediend van een lekkere Spaanse lunch volgens het dagmenu, met een postre of desgewenst koffie toe.
De resterende kilometers van de etappe van meer dan 18 kilometer, lopen we daarna in één stuk dicht om tegen vijven op de bonnefooi aan te komen voor de deur van Hotel/Bar Tinao in Yegen. Daar wordt pas opengedaan als we telefonisch contact zoeken. We worden gelukkig niet geweigerd. De Ierse hostess wil een kamer voor ons gereed maken en ons bedienen van avondeten, als we haar de tijd even gunnen. We laten onze tassen achter en wachten in de laatste zon van die dag tussen de locals bij Bar Meson Ceci tot we terecht kunnen om écht even bij te komen van de fikse etappe en ongewoon hete omstandigheden. En dat was dan nog maar de eerste etappe..
Blijf op de hoogte!
Ontvang een wekelijkse e-mail met de laatste blogberichten
