Waarom we de camper verkochten

geschreven door Pim op 11 november 2017

Bijna direct na onze reis door Azië en Oceanië gaven we het overgebleven reisbudget uit aan een eigen Volkswagen campertje, om verder mee te reizen in Europa. Dat we de camper nu, na niet meer dan 3 jaar, alweer hebben verkocht, begrijpt niet iedereen. We leggen uit waarom we de camper hebben verkocht.

Van reizen hebben we nog lang geen genoeg als we thuiskomen van de reis door Azië. We hebben juist helemaal de smaak te pakken. Het reisvirus; dat hebben we beslist opgelopen. En dat weten we al lang voor we onze tickets naar huis boeken. Wanneer we thuiskomen hebben we een plan om door te reizen. Daar hebben we een camper bij bedacht.

We struinen Marktplaats af voor een goede koop. Uiteindelijk vinden we een busje dat bij ons past. Daar maken we al snel mooie reizen mee, naar IJsland, Frankrijk en later ook Marokko en Scandinavië. Met een zonnepaneel op het dak van de Volkswagen camper zijn we niet meer van campings afhankelijk en kan de camper ook als werkplek worden gebruikt. Een droom komt uit.

Maar het bezit kent ook een schaduwzijde. Langzaam leren we ook kanten kennen van deze manier van reizen die ons minder aanspreken. Reizen in een oude auto is soms niet echt ontspannen, vooral aan de onvermijdelijke pechgevallen moeten we wennen. Daarbij moeten we snel handig worden in het onderhoud, want als we dat geen tijd laten vreten, vreet de roest zich een weg door het plaatwerk.

Dat hebben we er wel voor over, want de vrijheid met een camper is nagenoeg onbeperkt. Als we eenmaal Scandinavië inrijden houdt niets ons tegen om helemaal door te rijden tot de Noordkaap. Dat is genieten. Een heerlijke tocht. In 5 weken rijden we 8000 kilometer en kunnen we heerlijk wildkamperen. We hoeven nooit naar een camping.

Daartegenover staat dat wij hele dagen in de stoelen hangen om al die kilometers te maken. Het enige dat wat verbrandt is de trouwe dieselmotor die vrolijk ronkt in de achterbak. Wij worden voor ons gevoel stiekem best een beetje lui. Bovendien gaat er wel heel veel langs ons heen. Zo reizen met eigen vervoer is misschien een beetje te makkelijk. Dat was tijdens reizen met het openbaar vervoer in Azië beslist anders.

We hebben weer andere reisideeën bedacht en wisten dat we de camper toch niet ons hele leven gingen houden. We besloten daarom dat we ’em net zo goed direct te koop konden zetten. Nog geen twee weken nadat we de daad bij het woord gevoegd hadden, overhandigden we de sleutels aan de nieuwe eigenaren. Dat ging beslist sneller dan gedacht. Volkswagen campers zijn gewild. Wij kijken nu weer uit naar nieuwe reizen, naar Fins Lapland rond de jaarwisseling en naar Marokko in het voorjaar.