Wildkamperen in de natuur in IJsland

Tijdens onze reis door IJsland hebben we volop in de natuur gekampeerd. Van de 21 nachten ongeveer 16 keer. Wildkamperen in IJsland is goed te doen. 

De laatste keer dat ik wildkampeerde, was ongeveer 47 jaar geleden, op de Friese meren in een Schakeltje. Dat ik op mijn 67ste dat nog eens dik over zou doen, had ik nooit kunnen dromen. Jiska en Pim zijn “keien” in het telkens vinden van een mooie wildkampeerplaats in IJsland, maar geleidelijk aan gingen Gonda en ik ons er ook mee bemoeien. Wij wilden naast de prachtige natuur en uitzichten ook luwte en geen maaiende boeren in de buurt.

Onze eerste nacht was meteen een vuurdoop. Op het boerenland met veel Grutto’s en weids uitzicht. Het was wennen, donker wilde het maar niet worden en een boer besloot om van 23.00 tot 01.30 uur zijn land, naast ons tentje, te maaien?!! Jiska en Pim vonden het beter dat wij voorlopig in de camper zouden slapen en zij in het tentje. Dat vonden wij goed hoor.

We bleven wildkamperen in de natuur in IJsland. De uitzichten waren fenomenaal. We stonden aan meren, een keer zelf met lauwwarm water (lang leve de hotsprings), de Noord-Atlantische oceaan, in een dal, aan een baai tussen fjorden half bedekt met gletsjers die weer uitmonden in kleine of grote watervallen. Een keer tussen de twee aardkorsten in (dat heet Niemandsland). En als je denkt dat je de mooiste plek al hebt gehad, kom je op Hornstrandir en daar is het dan nog mooier. Eerst door de ongerepte IJslandse natuur banjeren met je volle rugzak achter de GPS aan van Jiska en Pim.

Daarna kunnen we onze twee tentjes opzetten om te wildkamperen in de natuur in IJsland, onderaan een heuvel met uitzicht op een meer en fjorden met gletsjers . Op die plek zagen we voor het eerst de poolvos. Soms is het worstelen met de kou. Gonda en ik slapen hier zelfs met regenbroeken aan. Dat werkt enorm goed. Op Hornstrandir aten we ’s avonds adventure food met een mueslireep toe. Overdag maakten we een forse wandeling om daarna weer naar onze tentjes te gaan.

Tot slot; de laatste dagen op Hornstrandir regende het alleen maar, het was koud en de wind stak flink op. Dan is het tijd voor overleg. We waren het snel met elkaar eens. Terug lopen naar het enige cafe & restaurantje voor koffie, thee of chocomelk met de fameuze pannenkoeken gebakken door de lieve patrones Birna. We zouden daar maar in de buurt blijven om te wandelen en af en toe te schuilen. Wildkamperen in de natuur in IJsland kan je zo ook op een comfortabele manier doen.

Geschreven door:
Ada van der Wel. Zus van Gonda, tante van Jiska en Pim.
Conditie goed genoeg, evenwichtsfunctie matig :).