Winteruitrusting voor Lapland

Onze winteruitrusting voor Lapland bestaat uit laagjes tegen de kou. Thermobroek en shirt vormen de eerste laag. Erover komen skisokken (lekker hoge, van wol), een gewone broek (bijv. spijker) en shirt. Dan een lekkere trui. Dit vormt de onderlaag. Deze doen we eigenlijk nooit uit. Zelfs binnen is het hiermee uit te houden, dat is fijn, want als je even naar binnen gaat voor een warm drankje of boodschap moet je niet direct gaan zweten, dat wordt anders erg koud als je weer buiten komt.

Over de trui dragen we goede donsjassen. Ze zijn warm en licht, een ideale combinatie voor op reis. Een losse is bontjas fijn als je in laagjes gekleed bent. Die kan eventueel uit als we het te warm krijgen en past dan makkelijk in een daypack. De toplaag bestaat uit een skibroek en een lekkere parka, die een beetje ruim zit om over alle laagjes te passen. Een flink aantal zakken in deze jas is fijn, want je broekzakken zitten voor het gemak een paar laagjes te diep. We kleden ons af met mutsen, scarfs en een paar lekkere wanten. Last but not least dragen we snowboots, lekker losjes om warme, droge voeten te houden en grip in de soms diepe, dan weer gladde sneeuw.

Parka jassen kopen we allebei bij Bever, met een aantrekkelijke aanbieding. Winterkleding kan snel behoorlijk kostbaar zijn, dus korting pakken kan bijzonder belonend werken. Onze parka’s kopen we van € 219 voor € 129 euro. Ik koop daarbij gelijk de donsjas die ik als onderlaag gebruik. Jiska vindt een soortgelijke donsjas in de outlet van Bever, van € 280 voor € 140 euro. In dezelfde outlet vind ik een paar Sorel snowboots in mijn maat. Weliswaar een damesmodel, maar dat maakt ze niet minder warm. De rest hebben we al, of lenen we.

Maar hoe koud is -24°C? Dat ontdekken we als we er ’s avonds op uit gaan, op zoek naar het Noorderlicht. Zoals in de zomer de warmte voor je gevoel soms als een dekentje over je heen valt als je een gekoelde ruimte verlaat, is het hier precies andersom. Je voelt alle stukjes huid die aan de buitenlucht blootgesteld zijn. Het vocht van je adem bevriest tegen alles waarop het kan condenseren; je wimpers, haren en muts of bontkraag – weten we gelijk waarvoor die laatste voor bedacht zijn. Tijdens het fotograferen heb ik even mijn handschoenen uit om de camera te bedienen. Als ik het statief vastpak op een stuk metaal, dat de kou goed geleidt, lijkt het binnen een seconde alsof ik mijn vingers brand. Zo koud dus.

Op een tour met de sneeuwscooter of met husky honden, krijgen we ondanks onze beste voorbereiding toch vaak betere kleding aangeboden. De sneeuwscooter gaan we daarom op met een paar Sorel snowboots van de touroperator. Die, zo krijgen we verteld, een dikkere buitenlaag hebben dan onze ‘dunne’ sneeuwlaarzen, die overigens voor een wandeling helemaal prima bevallen. Onze parka’s verruilen we voor de arctische overalls die we aangeboden krijgen en onze wanten verruilen we voor dikke leren wanten met binnenwanten.

Echt koud hebben we het dus niet in Lapland, zelfs met onwerkelijk lage temperaturen.